Prikken ja of nee? Daan de Wit

Daan te gast bij Jongeren voor Vrijheid
Podcast

Op 10 juni 2021 was Daan te gast in de podcast van Jongeren voor Vrijheid. Beluister hieronder de podcast of lees de tekst.

Prikken ja of nee?
Daan de Wit maakt podcast voor Jongeren voor Vrijheid

Hi, leuk dat je luistert. Mijn naam is Daan de Wit. Ik ben journalist. Ik vertel altijd het andere verhaal. Dat is belangrijker dan ooit. Echt, want wat er nu gebeurt… Onze hele maatschappij wordt in hoog tempo veranderd. Dat is op deze schaal en op dit tempo nog niet eerder gebeurd. Het argument is corona, maar dat is een denk ik een vals argument.

Een deel van wat we nu zien, hebben we een beetje zien gebeuren met de Mexicaanse griep, in 2009. Daarover heb ik een journalistiek boek gepubliceerd in 2010: Dossier Mexicaanse griep. Nu, in 2021, heb ik een kort, maar krachtig e-boek geschreven: Prikken ja of neeAlle voors en tegens van coronavaccinatie.

Eerder werkte ik voor de reguliere media, zoals kranten, tijdschriften, omroepen, het Journaal, schreef ik boeken zoals Weet wat je eet en De cholesterolmythe, hielp ik andere mensen soms met het schrijven van een boek en publiceerde ik, maar dat doe ik nog steeds, gratis nieuwsbrieven via andermens.nl Ik werk nu voornamelijk voor mezelf. Op die manier creëer ik de tijd en de ruimte om te doen wat eigenlijk iedere journalist zou moeten doen: het volledige verhaal vertellen. Vandaar het e-boek Prikken ja of nee: beide kanten van het verhaal.

Dat is hard nodig, met de huidige, heel eenzijdige vaccinatiecampagne. Dat is niet mijn term, maar is een officiële term. Terwijl je, denk ik, als overheid een informatiecampagne zou moeten voeren: eerlijke voorlichting. En de politieke oppositie zou daar nog een schepje bovenop mogen doen. Dus een heel kritische rol spelen, aangezien het met vaccineren gaat over leven en dood, over lichamelijke 

integriteit, over een onomkeerbare medische ingreep, over een spuit die er eenmaal ingaat en nooit meer uit kan. Ook als media zou je er een schepje bovenop mogen doen. Door heel kritische waarheidvinding: hoe zit het echt, wat zijn de feiten, waar worden de feiten verdraait, wie zit daar achter, wat zijn de motieven?

Veiligheidskleppen
Deze taken van overheid, oppositie en media zijn heel helder. Wij als burgers betalen voor het zorgvuldig uitvoeren van deze taken omdat ze belangrijk zijn, essentieel zelfs. Het zijn een soort veiligheidskleppen, opdat alles goed gaat en we niet zijn overgeleverd aan de boeven. Er zijn altijd boeven, mensen en groepen die misbruik willen maken. Van geld, van goedgelovigheid, van mensen die niet beter weten. Dus hebben die mensen veiligheidskleppen ingebouwd: ze betalen voor een overheid die eerlijk voorlicht, voor media die als waakhond fungeren, voor instanties die letten op gezondheid en kwaliteit, voor politieke oppositie die de mensen met de macht – industrie, kabinet, ambtenarij – scherp houdt. Al die veiligheidskleppen falen nu en het resultaat is een gevaar voor ieders persoonlijke gezondheid en een gevaar voor de gezondheid van wat je het maatschappelijk lichaam kunt noemen. 

Op de schop
Onze maatschappij gaat momenteel drastisch op de schop: vrijheden worden in hoog tempo afgenomen. Als dat gebeurt, leert de geschiedenis, komen die niet snel weer terug. En het ergste is: we vragen er zelf om, want corona. Vandaar dat ik me al vanaf het allereerste begin enorm interesseer in het onderwerp corona. En recent heb geschreven over een klein aspect ervan, het medische aspect, de vaccins. Met als resultaat mijn e-boek Prikken ja of nee. Het ligt in het verlengde van mijn papieren boek uit 2010: Dossier Mexicaanse griep.

Bij de Mexicaanse griep ging er erg veel mis: we hebben bijvoorbeeld grote risico’s genomen met de gezondheid van de bevolking, terwijl dat niet nodig was. Het is een van de dingen die toen mis ging en nu weer mis gaat. Ook andere dingen die toen mis gingen, gaan nu weer mis. Eén voorbeeld is het OMT. Zo ongeveer alles wat het OMT zegt dat moet gebeuren, gebeurt ook: lockdowns, mondmaskers, niet sporten, niet dit, niet dat. Ook toen, tijdens de Mexicaanse griep was er een OMT en ook toen ging het mis: zoals bijvoorbeeld angstaanjagende voorspellingen op basis van modellen die iedere keer niet kloppen.

Met het OMT vragen we advies aan een heel beperkt groepje mensen. Als je aan een heel beperkte groep advies vraagt, krijg je een heel beperkte visie. Is dat verstandig? Je kan het doen, zolang je beseft dat het advies beperkt is en je zelf ook naar andere feiten kijkt en dan verstandige beslissingen maakt. Dan voorkom je wat ‘postzegeldenken’ wordt genoemd, door hoogleraar Ira Helsloot. Hij beschrijft daarmee een denkproces dat enorm vernauwt, alsof er nog maar één probleem is. Terwijl er natuurlijk erg veel problemen zijn en je concentreren op slechts één probleem zorgt voor nog meer problemen. En er zelfs voor kan zorgen dat dat ene probleem juist nog groter wordt. Zoals bij corona. Volgens hem gaat de corona-aanpak leiden tot meer ziekte en sterfte dan de aanpak probeert te voorkomen.

Postzegeldenken
Het postzegeldenken, de vernauwing van het denkproces, heeft hoogleraar Helsloot van nabij meegemaakt, eerder in zijn leven, als adviseur van de brandweer. Een voorbeeld dat hij gaf ging over studentenwoningen. Zo gefocust was hij op het voorkomen van brand, dat zijn adviezen absoluut brand wisten te voorkomen, maar ook het leven voorkwamen: er was niet te leven met de voorschriften. Net als wat we nu zien: corona maakt het leven onmogelijk, met lockdowns, mondmaskers, geen sport, geen restaurant, geen bioscoop, afstand houden en tal van andere verboden en geboden en uitgestelde zorg, om maar wat te noemen. Nu in lente en zomer zijn de beperkingen wat minder, dan stromen de ziekenhuizen en IC’s zoals altijd leeg, maar straks, als het griepseizoen weer begint, beginnen alle beperkingen weer.

Postzegeldenken, ook de Belgische hoogleraar Desmet constateert dit probleem. Hij heeft bestudeerd waar dit soort processen toe leidt als je de lijn doortrekt: dan kom je uit bij tirannie. Dat is de overtreffende trap van een dictatuur. Corona-maatregelen die zich verankeren, leiden tot dictatuur en uiteindelijk tot tirannie. De uitleg van professors Desmet Helsloot zijn erg waardevol, onderdeel van het grotere verhaal over corona. Ik heb over een ander deel geschreven, ook daarover hoor je veel te weinig, namelijk de andere kant van het verhaal over de vaccinaties.

Net als ten tijde van de Mexicaanse griep hoor je eigenlijk niets over de andere kant van het vaccinatieverhaal. De reden is dat de belangen (geld, macht) zo groot zijn en de veiligheidskleppen niet meer werken. Er zijn duizenden journalisten in Nederland, maar niemand die het andere verhaal vertelt. De journalistiek, net als de oppositie in de politiek, spreekt met één mond: vaccineren. Hoe dat mis ging, heb ik beschreven in Dossier Mexicaanse griep in 2010 en nu met Prikken ja of nee in 2021. Dezelfde fouten, dezelfde corruptie, maar met veel grotere gevolgen, omdat nu de hele maatschappij wordt hervormd, met corona als koevoet.

Definitieveranderingen
Een belangrijk element in de beide boeken die ik schreef was dat van de definitieveranderingen. Het is een vast onderdeel van processen die via dictatuur leiden tot tirannie. Dat had George Orwell goed in de gaten, toen hij 1984 schreef. Als je dat boek nog niet hebt gelezen, doe het dan alsnog. En lees meteen zijn boek Animal Farm. Dan kun je veel beter door de actualiteit heen kijken. De eerder genoemde professor Desmet haalt nòg een auteur aan: Hannah Ahrend, met ook al een wat ouder boek: The origins of totalitarianism. Erg waardevol om daar kennis van te nemen. Terug naar Orwell, corona en de Mexicaanse griep. Orwell liet zien hoe belangrijk definitieveranderingen zijn: ‘oorlog is vrede’, is een bekende, uit zijn boek over Big Brother, 1984. Wij hebben, in corona-tijd, ‘liefde is afstand’, minstens zo creepy en we hebben een herdefiniëring van het woord ‘pandemie’.

Als er een pandemie wordt uitgeroepen, gaat er een enorme trein rijden, worden er allerlei processen in gang gezet. De farmaceutische industrie weet dat en ook bepaalde groepen weten dat, die maatschappelijke hervormingen willen doorvoeren, de Great Reset, zoals het wordt genoemd. De omschrijving van het woord pandemie is dus nogal belangrijk. Wat blijkt – ik beschrijf het proces uitgebreid in Dossier Mexicaanse griep – is dat die definitie is veranderd in 2009. Kort voorafgaand aan het uitbreken van de pandemie werd de farmaceutische industrie uitgenodigd bij de wereldgezondheidsorganisatie WHO en de Verenigde Naties. De definitie werd versoepeld, met als gevolg dat de pandemie werd uitgeroepen op basis van een bescheiden griep en wilde speculaties van Ab Osterhaus en Neil Ferguson – ja, precies de mensen die tien jaar later weer wilde speculaties deden op basis van modellen die niet klopten. Na het uitroepen van de pandemie werden mensen massaal gevaccineerd met een experimenteel vaccin. Experimenteel, mede door de toevoegingen die waren ontwikkeld door Ab Osterhaus, tevens de voorzitter van de vaccin-lobbygroep ESWI. Hij had meerdere petten op. We zagen alleen de pet bij zijn cruciale optreden bij DWDD als viroloog, maar hij had dus tal van andere belangen.

Experimentele vaccins
Ook nu is er sprake van experimentele vaccins. Alleen nu nog experimenteler dan toen. Omdat er nu wordt ingegrepen op je RNA, dus de boodschapper van het DNA. Dit grijpt diep in op ons menselijk functioneren. Er is tal van onderzoek naar gedaan naar deze spectaculaire techniek, maar die heeft nog niet eerder geleid tot een goedgekeurd vaccin. Tot nu. Nu, net als tijdens de Mexicaanse griep, wordt er gefast-tracked. Dat betekent dat veiligheidskleppen in de vorm van zorgvuldige procedures aan de kant worden gezet, want pandemie. Net als tijdens de Mexicaanse griep worden er risico’s genomen. Toen wist niemand hoe dat zou aflopen. Net als nu. Toen ging het mis en werden mensen ziek: narcolepsie, slaapziekte. Het gebeurde op kleine schaal, maar het gebeurde wel en als het je overkomt is je leven verwoest. Wat gaat er nu gebeuren? Niemand die het weet. Misschien niets, maar als je naar de cijfers kijkt…

Tien aannames
Waarom een vaccin? Goede vraag. Iedereen staat nu voor de vraag: prikken ja of nee? Maar tijdens de research voor mijn boek ontdekte ik dat er aan die vraag ongemerkt tien aannames vooraf gaan. Aannames als ‘Het is rampzalig om corona te krijgen’, ‘De natuur maakt een fout die wij moeten herstellen’, ‘Er is geen medicatie om besmetting te voorkomen of te verlichten’, ‘Het vaccin is de enige uitweg’, ‘Iedereen is kwetsbaar voor corona’. Al die aannames, en nog vijf andere, worden in het boek besproken op basis van reguliere bronnen, dus bekende media of wetenschappelijke publicaties. De bronnen kun je gewoon aanklikken in de tekst, volledige transparantie.

Groene en rode balken
Volledige transparantie, eerlijke voorlichting is wat je verwacht van overheid en media, maar niet krijgt. We krijgen een heel eenzijdig verhaal, plus erg veel censuur. Veel mensen zijn nu bang dat professor Desmet gelijk krijgt en we inderdaad afstevenen op de situatie zoals die nu al bestaat in China, met een verschrikkelijke dictatuur en een overheid die met een groene of rode balk in je telefoon bepaalt wat je wel of niet mag doen. Maar nu is er al de censuur en het wegvallen van de kritische media. Geen goed begin. Wat nu nog wel kan is zelf je eigen informatievoorziening regelen. Door goed te zoeken naar het andere verhaal. Doe je eigen research. Weeg de risico’s af. Er is een risico op corona en er is een risico met het nemen van de vaccins.

Het hele leven is één groot risico. Je kunt nu van je stoel vallen of uitglijden onder de douche. Wat is het risico daarop? Het risico op corona is uitgebreid berekend. Het is niet zoals ons in het begin werd verteld, toen de situatie werd vergeleken met de Spaanse griep uit 1918. Die had een sterftepercentage van tussen de 2,7 en 5,5 procent. Als je dat vertaalt naar nu, met de huidige wereldbevolking, zouden er zo’n 430 miljoen coronadoden kunnen vallen. Maar de realiteit is dat het percentage niet 5,5, of 5 procent of vier of drie of twee of één, maar nog veel lager: 0,15 procent. En dat is inclusief de soort mensen die nu voornamelijk slachtoffer worden van corona en meer in het algemeen slachtoffer worden van het leven, namelijk oude en zieke mensen. Mensen zoals mijn vader van 82, mensen die blij zijn dat ze zo oud hebben mogen worden. Die 0,15 procent is nog veel lager als je geen zieke tachtiger bent. Arts, epidemioloog en auteur Dick Bijl, zegt in juni 2021: ‘Mensen die gewoon gezond zijn, lopen in feite nauwelijks risico als ze jonger zijn dan 60, 70 jaar. En er zitten vervelende kantjes aan die vaccins.’

Volgen
Laat je niet foppen, doe je eigen research, informeer jezelf. Dat doe ik ook. Mijn tijd hier in deze podcast is op. Maar je kunt me op alle mogelijke manieren volgen, zoals via andermens.nl, dus wie weet spreek ik je nog. Dan vertel ik je niet alleen over corona, de maatschappelijke hervormingen die nu worden ingezet, maar ook over wat je kunt doen om sterk en gezond te blijven.